Een
wrat is een goedaardig, klein hard gezwel op de
huid. Wratten worden veroorzaakt door een virus
en zijn veel voorkomende afwijkingen, vooral bij
kinderen. Ze kunnen op het
hele lichaam voorkomen en bestaan in
verschillende soorten en vormen. Er zijn zeker 30
verschillende virussen bekend die wratten kunnen
veroorzaken. Een virus is een micro-organisme dat
een ziekte kan veroorzaken, wratten zijn dus
besmettelijk. Virussen die gewone wratten
veroorzaken worden humane
papilloma virussen genoemd.
De tijd die verloopt tussen
een besmetting en het ontstaan van een wrat kan 3-6
maanden of zelfs langer bedragen. Wratten bij
kinderen zijn besmettelijker dan wratten bij
volwassenen. Krab niet aan een wrat, want
daardoor kunt u de wrat beschadigen en het virus
verspreiden, met als gevolg het ontstaan van
nieuwe wratten of de besmetting van anderen. Vaak
verdwijnen wratten weer spontaan omdat het
lichaam afweerstoffen tegen ze gevormd heeft.
Bij
volwassenen die als kind wratten hebben gehad
zullen bij nieuwe infectie met een virus geen
wratten meer ontstaan omdat een immuniteit tegen
het virus is opgebouwd. Mensen die gedurende
langere tijd medicijnen innemen die de weerstand
verlagen, kunnen echter wel opnieuw wratten
krijgen. |
Wratten zijn op zich
onschuldig, ze bestaan uit een kern van
bindweefsel met bloedvaten, bekleed met laagjes
epitheelweefsel.
Wratten jeuken niet en doen over het algemeen
geen pijn wel is er vaak een cosmetisch probleem,
wratten in het gezicht of op de handen kunnen erg
ontsierend zijn. Omdat het afweersysteem bij
kinderen vaak nog niet zo sterk is als bij
volwassenen worden kinderen sneller geïnfecteerd.
Een infectiehaard voor voetwratten bij kinderen
is het zwembad, laat kinderen daarom altijd
badschoenen dragen, dit maakt de kans op
besmetting geringer. |
De meest voorkomende wratten
zijn: de Verruca vulgaris,
de Verruca plantaris,
de Verruca plana en
de Verruca filiformis.
Ook de condylomata acuminatum komt steeds vaker
voor. |
De gewone wrat, Verruca
vulgaris,
is een rond, bloemkoolachtig uitgroeisel.
Opvallend is de sterke verhoorning. Meestal komen
meerdere wratten tegelijk voor, vooral op de
handen, soms op de knieën, de ellebogen en het
gezicht. Op de hand van de rug wordt meestal een
ronde gelige platte wrat gevormd. |
De voetwrat, Verruca
plantaris,
komt voor op de voetzool. Er zijn 2 typen: de
mozaïekwrat (oppervlakkig) en de doornwrat (pijnlijk
en in de diepte groeiend). Voetwratten gaan
eveneens met sterke verhoorning gepaard. Ze komen
zowel bij kinderen als volwassenen voor. |
De vlakke wrat, Verruca
plana is
glad, vlak en slechts enkele millimeters groot.
Het is een huidkleurig tot lichtbruin bobbeltje,
wat meestal in groten getale voorkomt.
Hoofdzakelijk op het gezicht, armen en benen. |
De Verruca
filiformis is
een variant van de Verruca
vulgaris. Het is een
vingervormige uitstulping van de huid op een
steeltje. Ze zijn vooral op de lippen, neus of
oogleden te vinden, soms ook in de oksels. |
Verruca
seborrhoica, ouderdomswratten ontstaan
meestal op rug en borst, ze zijn bruin tot zeer
donker bruin van kleur en hebben een harde ruwe
structuur. |
Waterwratje, Mollusca
contagiosa,
wordt ook wel bolhoedwratje of luchtpukkel
genoemd. De wrat is doorschijnend of wit en vormt
een bol, glad, vast bultje. In de wrat zit een
witte substantie, die er uitgedrukt kan worden.
Deze infectie komt het meeste bij kinderen en
jongeren voor en wel op het lichaam, armen en
benen, soms ook in het gezicht. De waterwratjes
komen in grote aantallen voor en het is niet
zelden dat er rond een groepje wratjes een
huiduitslag (eczeem) ontstaat. Ook is een
bacteriële infectie niet uitgesloten, waardoor
de wrat dik en pijnlijk wordt. Besmetting vindt
plaats door intensief huidcontact, de tijd tussen
besmetting en het ontstaan van wratjes varieert
van 1 week tot 6 maanden. |
De Condyloma
acuminatum,
genitale of venerische wrat, is een
bloemkoolachtige uitstulping (soms op een
steeltje) Deze wrat komt voornamelijk bij
volwassenen op het onderlichaam voor. |
De bekende behandelingen van
wratten zijn gericht op de vernietiging van het
weefsel, waarmee alle virusdeeltjes geëlimineerd
moeten worden. De diverse behandelingsmethoden
zijn o.a. bevriezing met vloeibare stikstof,
wegbranden, uitlepelen, zalf met o.a.
formaldehyde en lasertherapie. Het resultaat van
deze methoden is zeer wisselvallig en vaak niet
afdoende. In veel gevallen vindt spontane
genezing binnen 2-3 jaar plaats, maar meestal wil
men niet zolang wachten. Wratten aan de hand,
onder de nagels en op de voetzolen kunnen zeer
hardnekkig zijn. |
Een minder bekende
behandelingsmethode is de behandeling met
etherische oliën. De behandeling met etherische
oliën is pijnloos en geeft bij een consequente
toepassing ook goede resultaten. Er zijn meerdere
etherische oliën die voor het bestrijden van
wratten gebruikt kunnen worden, verschillende
wrattenoliën vindt u hier: |